Akt przyjęcia śmierci

O Jezu, uwielbiając Twoje ostatnie tchnienie, błagam Cię, przyjmij ducha mego.
Nie wiedząc obecnie, czy w ostatniej chwili zachowam przytomność umysłu,
już teraz ofiaruję Ci moje konanie i wszystkie cierpienia mej śmierci.
Tyś Ojcem i Zbawicielem moim.
W Twoje ręce oddaję duszę moją.
Pragnę umierać w zjednoczeniu z Tobą konającym na krzyżu,
a ostatnie uderzenie mego serca niech będzie aktem czystej miłości dla Ciebie.
Panie, Boże mój! Już teraz z zupełnym oddaniem się i gotowością przyjmuję każdy rodzaj śmierci,
jaki podoba Ci się zesłać na mnie, ze wszystkimi jej cierpieniami, jako wynagrodzenie za moje grzechy.

Za odmawianie tego aktu wierny otrzymuje odpust zupełny w chwili śmierci.

Ojciec św. Pius X dekretem św. Kongregacji odpustów „urbis et orbis” z dnia 9 marca 1907 r. nadał odpust zupełny na godzinę śmierci każdemu wiernemu, który w dniu dowolnie obranym po należytym odprawieniu spowiedzi i przyjęciu Komunii św. ze szczerym uczuciem miłości ku Bogu odmówi poniższy akt poddania się i gotowości przyjęcia z ręki Boga każdego rodzaju śmierci.

Jest to odpust nadzwyczajny, który zachowanym będzie na chwilę śmierci, chociaż warunki jego wypełnione raz w życiu, dalekie jeszcze będą do tej ostatniej chwili.

Dodaj komentarz