Pomnik nagrobny – widoczny znak pamięci o bliskich zmarłych

Utrata bliskiej osoby to trudne doświadczenie, pełne bólu i tęsknoty. Oczekując na spotkanie w wieczności, trzeba poradzić sobie z tymi uczuciami jeszcze tu, na ziemi. Jednym ze sposobów upamiętnienia zmarłego pozostaje wzniesienie odpowiedniego pomnika nagrobnego.

Jaki nagrobek można wznieść? Jakie symbole mogą się na nim pojawić? O tym przeczytacie w dzisiejszym artykule.

Kiedy można wznieść pomnik nagrobny?

Gdy odchodzi bliski człowiek pogrążeni w bólu żałobnicy muszą skupić się na dopełnieniu szeregu formalności. Podstawą jest oczywiście zadbanie o kwestie urzędowe, jak zdobycie karty zgonu, na podstawie której wystawiany jest akt zgonu, pozwalający na przystąpienie do organizacji ceremonii pogrzebowej.

Czym trzeba się zająć w następnej kolejności? Należy zarezerwować termin pogrzebu – potrzebne jest umówienie się z księdzem i organistą, a także zarządcą cmentarza. W przypadku szeregu obowiązków związanych z pogrzebem zazwyczaj rodzinę zmarłego mogą wspomóc doświadczeni specjaliści, jak choćby ci, których zatrudnia zakład pogrzebowy: DomPogrzebowyLomianki.pl. Wspierają w organizacji samej ceremonii, a także w późniejszym wzniesieniu pomnika nagrobnego.

Należy bowiem pamiętać, że ze wzniesieniem grobowca trzeba się nieco wstrzymać – nie można przystąpić do prac bezpośrednio po pogrzebie. Wzruszona ziemia musi osiąść, by nie doprowadzić do zapadnięcia się konstrukcji lub pękania płyt kamiennych. Wszystko zależy od pory roku i warunków pogodowych. Zazwyczaj jednak można zająć się wznoszeniem nagrobka około sześciu miesięcy po pogrzebie.

Różne rodzaje pomników nagrobnych

Pomnik nagrobny może przybierać różne formy – zawsze jednak powinna to być godna forma upamiętnienia bliskiej osoby. W zależności od potrzeb i możliwości można zdecydować się na grób ziemny lub bardziej rozbudowane konstrukcje architektoniczne, w tym:

  • grób pojedynczy,
  • grób podwójny,
  • grobowiec.
CZYTAJ DALEJ  Siedem darów Ducha Świętego

W polskich warunkach najczęściej stosuje się konstrukcje z kamienia, w tym tak popularnego granitu czy marmuru. Wyróżniają się dużą trwałością na lata i pięknym wyglądem.

Prace kamieniarskie a dekoracje na pomniku – podstawowe symbole

Forma nagrobka jest kwestią mocno indywidualną – zależną od życzeń rodziny zmarłego, zgodnych z jego ostatnimi życzeniami. Na pomnikach pojawiają się jednak różne symbole, świadczące o wierze osoby, która odeszła już do wieczności. Najbardziej tradycyjnym znakiem jest oczywiście krzyż – symbol nadziei i zmartwychwstania. Oprócz niego na płytach nagrobnych występują także inne znaki, takie jak:

  • wieniec – oznaka wiecznej pamięci,
  • gołąb – nieśmiertelna dusza i znak pokoju,
  • złamana kolumna – przerwane życie,
  • palma – znak zwycięstwa nad śmiercią, drzewa życia,
  • anioł – strażnik i opiekun duszy.

Dobór odpowiednich elementów ma zatem nie tylko znaczenie estetyczne, ale też pozwala zawrzeć w konstrukcji przesłanie symboliczne, obrazujące wiarę zmarłego.

Dodatkowe akcesoria i ozdoby: kwiaty i znicze

Na grobach, nie tylko w okresie listopadowego Święta Zmarłych, często układa się kwiaty i zapala znicze. One także stanowią dodatkowy znak miłości i pamięci oraz troski o bliskich, którzy odeszli już do innego świata. Co więcej, od wieków zapalony znicz to znak życia wiecznego życia.

Również kwiaty układane na grobach mogą mieć dodatkowe znaczenie. Zazwyczaj sięga się po tradycyjne rośliny, jak lilie, chryzantemy, kalie czy róże. Ich kolor może być różny – na pogrzebach zazwyczaj sięga się po wiązanki z białych, bladoróżowych lub fioletowych kwiatów. Później dopasowuje się je do architektury grobowca, a także do upodobań zmarłego.

Pomnik nagrobny – wspomnienie nieobecnych bliskich

Nagrobki stanowią sposób na upamiętnienie tych, którzy już odeszli z tego świata. Tworzą przestrzeń do wspominania ich w godny sposób. Dodatkowo istnieje wiele sposobów na to, by z pomocą takich elementów, jak detale ozdobne na płycie czy znicze i kwiaty, pokazać nie tylko swoją pamięć i miłość, ale też głęboką wiarę w to, że rozłąka jest tylko etapem na drodze do wieczności.